In het najaarszonnetje danst een grote zwerm muggen boven de heg voor het Flevoziekenhuis. Menigeen zal direct denken aan de irritante steek, of anders wel aan de vervelende zoemtoon die ons uit de slaap houdt. Maar niet iedere mug steekt.
In Nederland komen ruim 1.700 soorten muggen voor, waarvan maar 10% ons bloed drinkt. Drie families komen op ons bloed af: steekmuggen, knutjes en kriebelmuggen. En eigenlijk is dat steken ook niet juist. Ze gebruiken geen angel maar hun monddelen om door onze huid te komen. Vervolgens wordt een antistollingsmiddel in de huid gespoten, waarna het bloed ongehinderd in de muggenmaag stroomt. Het is dit antistollingsmiddel dat de irritante jeukbult oplevert.
De grote muggenzwerm die ik zag is niet van een steekmug maar van een dansmug. Een onschuldig insect die van de steekmug is te onderscheiden door wittige niet doorschijnende vleugels die als een afdakje over het achterlijf worden gehouden. Vóór op de kop heeft de dansmug twee plumeaus die hem zowel de wetenschappelijke (Chironomus plumosus) als een andere Nederlandse naam (vedermug) hebben gegeven. Deze antennes zijn zeer gevoelig voor lokstoffen die het vrouwtje afscheidt. Mannetjes vangen deze feromonen op en weten daarmee de weg naar het vrouwtje te vinden.
Het is niet ongewoon om in de herfst of zelfs in de winter deze dansmuggen te zien. Ze vallen goed op. Niet alleen omdat er dan maar weinig andere insecten zijn, maar ook omdat ze graag in het opwarmende zonlicht hun dansvluchten uitvoeren. En het was niet alleen mij opgevallen dat er zoveel muggen vlogen. De heg zat vol met spinnenwebben die op hun beurt weer vol met gevangen muggen zaten.
Almere Natuur 