Het inbraakalarm gaat af. Beveiligingsdiensten en Politie spoeden zich naar de Jool-Hulstraat op het industrieterrein Veluwse Kant. Daar aangekomen wordt de inbreker niet gevonden, vervolgens wordt de buurt uitgekamd. Dit wordt grondig gedaan, totdat aan de oever van de Hoge Vaart een flinke plons wordt gehoord.
Het is koud, een persoon te water zal het niet lang uithouden dus ook de brandweer en ambulance worden ingeschakeld. Met sterke bouwlampen op de oever en op een boot wordt het water en de oever geïnspecteerd. De inbreker wordt niet gevonden, wel zien ze een flinke bever “van wel 30 kilo”. De zoekactie wordt vervolgens gestaakt met het idee dat een bever verantwoordelijk is voor de hele stampij. Kijk, dat is nog eens een leuk luchtig onderwerpje voor de televisie. Nadat Omroep Flevoland de melding op haar site heeft gezet, volgt ook SBS. Ze willen wel wat meer over bevers horen dus via Landschapsbeheer Flevoland wordt de stadsecoloog benaderd (Aflevering Hart van Nederland vanaf 0:19:30).
Berichtgeving over stadse natuur is altijd goed, dus ik wilde daar wel aan meewerken. Een blik op de kaart maakte echter al snel duidelijk dat het inbraakalarm nooit door een bever kan zijn geactiveerd. Bevers zijn waterdieren die alleen aan land komen als het veilig is. Ze wagen zich zelden meer dan twintig meter van het water. Ter plekke kon ik zoals verwacht rond de Jool-Hulstraat geen bevervraatsporen vinden, wel langs de Hoge Vaart waar twee wilgen in de natuurvriendelijke oever waren aangeknaagd. Bovendien weten we van burchten in de omgeving ter hoogte van Nobelhorst en het Vierbruggenpad.
Lopend van het “plaats delict” naar de Hoge Vaart, controleerde ik nog wel de struikenpartijen, totdat mijn oog op een flinke betonschaar viel! Tja, dat is natuurlijk geen bevergereedschap (en voor diegene die bij dit verhaal nog niet aan het Fabeltjeskrant liedje heeft gedacht: “Kijk daar is Willem met de waterpomptang, de nijptang en de combinatietang”….). De SBS verslaggeefster doet bijkans een rondedansje! Daar kunnen ze wel wat van maken, waarop ik me realiseerde dat het interview toch wel een verkeerde wending dreigde te krijgen. Gelukkig was SBS wel gevoelig voor mijn opmerking dat ik toch vooral ook wat over de bever wilde vertellen, dat is immers mijn rol.
Achteraf moet er dus weldegelijk een inbreker aan het werk zijn geweest. Bij het inspecteren van de oever moet een niets vermoedende bever de schrik van zijn leven hebben gekregen. Als ze schrikken staan ze met de staart op het water. Bevers houden geen winterslaap, het ijskoude water wordt getrotseerd dankzij een dikke speklaag en bontvel. De geschatte 30 kilo kan nog wel eens aan de voorzichtige kant zijn geweest. Aan het begin van de winter zijn ze moddervet en dan kunnen ze tegen de 40 kilo wegen.
Almere Natuur 