Plastic kraai

januari 17, 2018 door almerenatuur 3 reacties

Op de flat tegenover ons huis zitten vijf kraaien. Eentje is een slag groter en zit roerloos stil. De vier anderen zijn ook met het blote oog makkelijk herkenbaar. Er zijn maar weinig donkere vogels van dat formaat dat zo zenuwachtig met de vleugels trekt. Die grote zit er al een hele tijd. Die is namelijk van plastic.

“De mens leidt het meest, door het leiden dat hij vreest”, schiet weer door mijn hoofd. De plastic kraai is er ooit geplaatst vanwege vermeende overlast. Kraaiachtigen hebben een slechte naam, maar die slechte naam is niet terecht. Men vreest overlast en dan is het maar een kleine stap dat de kraai ook in de beeldvorming werkelijk overlast geeft. De steen des aanstoots is dat ze net als eksters nestjes van andere vogels uithalen. Voeg dat bij de weinig melodieuze kraaienklanken en de toon is gezet. Er zijn echter stapels onderzoek waaruit blijkt dat de kraaiachtigen geen effect hebben op de stand van – bijvoorbeeld – de merel. Bovendien houden kraaien ook de stand van de ekster wat in toom.

Grinnikend zag ik de plastic kraai aan toen ik die voor het eerst zag. Een plastic vogel schrikt niet af, het tegendeel is eerder waar. Bedenk maar eens waar je de plastic kraaien kan kopen: websites waar allerhande jachtattributen verhandeld worden! Jagers gebruiken het plastic namelijk als lokkertje. Een lokkertje om de levende kraaien binnen schootsafstand te krijgen. Kortom, het is eerder de verwachting dat je er kraaien mee aantrekt. Maar kraaien zijn ook niet suf, zo een roerloze soortgenoot is eerder iets om alert op te zijn. Daarom zullen jagers ook altijd wat lokvoer bij de plastic lokker strooien.

Afschot van kraaien is een “end of pipe” oplossing en die zijn in de regel op de lange termijn niet duurzaam en daarom duur. Met afschot wordt namelijk niets gedaan aan de oorzaak van een (vermeend) hoog aantal kraaien. De stand van de kraaien wordt immers bepaald door het aantal broedplaatsen en de hoeveelheid voedsel die ze voor zichzelf en hun jongen kunnen vinden. Het aantal broedplaatsen willen we niet beperken omdat we graag bomen en parken in onze omgeving willen. Daarmee is het voedsel dat we rond laten slingeren de belangrijkste sleutel. Het park achter de flat is voor kraaien inmiddels een luilekkerland. De Pokémon-rage heeft veel mensen het park ingelokt, met een toename van zwerfvuil tot gevolg.

Ton Eggenhuizen

Advertentie