Het strand van Schiermonnikoog ligt bezaaid met kuipstoeltjes, gloeilampen, My little pony’s, slippers, kinderjassen, Ikea-krukjes, verpakkingspmateriaal, kinderwagenwielen, drukpompjes, alles wat je maar in een container kan douwen en uit een derde wereldland naar Europa wil transporteren. De media stonden bol van de berichten hierover. Hartverwarmend was de respons om die zooi weer op te ruimen.
Duizenden mensen trokken naar de Waddeneilanden, de veerponten zetten mensen tegen gereduceerd tarief over, vakantieverblijfverhuurders boden gratis accommodatie aan voor de vrijwilligers. Ook de vaste wal-kusten van Friesland en Groningen kon zich verheugen in een groot aantal opruimers. In Almere zag ik ook een verhoogde opruimactiviteit. In mijn buurt liep bijvoorbeeld een knaapje met vuilniszak en grijpertje zwerfvuil te rapen. Schiermonnikoog was te ver weg, en in de straat lag ook genoeg (of te veel) rommel. Ik stak mijn duim op en hij grijnsde tevreden terug.
Het schijnt dat Europa maar een heel klein aandeel heeft in het plastic dat via de rivieren in de zee belandt, namelijk maar 0,3%. Azië neemt 86% voor zijn rekening en Afrika maar 8%. Ik herken dat wel. Bangladesh leek wel geheel verpakt in plastic, het wachten was slechts op het “grote doortrekken” (the big flush) van de moesson waarmee veel plastic zou worden afgevoerd. Je zou haast denken dat ons plasticmanagement een druppel op de gloeiende plaat is. “Laat ze eerst maar eens in Azië wat aan het milieu doen”, nietwaar? Niet waar. Als wij niet zouden scheiden en echt alles op straat zouden mieteren, zou die 0,3% veel hoger uit pakken. En waarom zou je zelf niet je beste beentje voorzetten?
Straatvuil is een van de grootste ergernissen bij veel mensen. Die paar mensen die daar wat aan doen, zoals het knaapje bij mij in de straat, zijn helden. En het is ook leuk, of zeker ook leuk te maken. Er is een heel mooie app waarmee zwerfvuil in beeld gebracht kan worden: Litterati. Deze app is ontwikkeld door de Amerikaan Jeff Kirschner. Met je mobiel maak je een foto van het zwerfvuil, je tagt er begrippen aan (materiaal, merknaam etc). De missie van Litterati is om inzicht te krijgen in de gebieden waar veel zwerfafval voorkomt en om te identificeren welke soorten en merken afval het meeste voorkomen. Litterati wil de verzamelde data gebruiken om samen met bedrijven en organisaties te zoeken naar duurzame oplossingen. Zo lijkt het bijvoorbeeld mogelijk om met de gegevens meer aandacht te vragen voor statiegeldregelingen. Wereldwijd zijn al miljoenen stuks zwerfafval aan de database van Litterati toegevoegd en in Nederland is ene Dirk Groot, alias de zwerfinator heel actief. Ik voel zelf ook een verslaving opkomen aan de app….
Ton Eggenhuizen
Almere Natuur 