De wolf heeft altijd tot de verbeelding gesproken. Zozeer zelfs dat diverse andere dieren naar de wolf vernoemd zijn. De bijenwolf en de wolfspin bijvoorbeeld. Het overvallen van prooien zal zeker bijgedragen hebben aan de naamgeving. Ook een aantal planten hebben een verwijzing naar de wolf. De in Almere algemene wolfspoot, bijvoorbeeld. En de diverse soorten wolfsmelk en de zeldzame wolfsklauw-soorten. Zes jaar terug schreef ik al eens een blog over de wolf, naar aanleiding van de vondst van een doodgereden dier bij Luttelgeest. Forensisch onderzoek toonde later aan dat de wolf waarschijnlijk al in Polen de dood had gevonden en als grap langs een polderweg was neergelegd. In die blog betwijfelde ik dat de wolf door het Flevolands polderland en “vrolijk over de Ketelbrug zou huppelen.” Klopte die inschattingen en waar staan we anno 2019 met de wolf in Nederland?
Inmiddels is het eerste paar wolven met jongen in Nederland een feit. Ook de waarnemingen van wolven nemen in Oost Nederland toe, maar daar is voorzichtigheid geboden. Een aantal hondenrassen vertonen wolfachtige trekken. Onlangs nog werd in het Groningse Alteveer een wolf gemeld. Deze saarloos wolfshond luisterde echter (redelijk) naar de naam Donya en kon later door RTV Noord in de hondenmand gefilmd worden. Goede beelden en bij voorkeur ook DNA van een vermeende wolf kan de identiteit prijs geven. Vaak kunnen met DNA zelfs individuen worden onderscheiden.
Maar wolven in Flevoland? Jawel, naast die wolfspin en de bijenwolf is er nu ook een zekere melding van een Flevolandse wolf. Uit de faunagegevens van BIJ12 blijkt op 5 juli van vorig jaar een wolf bij Zeewolde twee schapen te hebben gedood. In de regel blijken honden verantwoordelijk, maar in dit geval kon op basis van DNA wolf onomstotelijk worden bewezen. En nog meer dan dat, uit het DNA kon ook het individu worden bepaald. Deze kreeg niet zo een fraaie naam als “Donya” maar de aanduiding “GW979m”. De reu GW979m bleek afkomstig uit de Centraal-Europese (Duitse) populatie. De Zeewolder schapen waren niet zijn enige wapenfeit. Twee weken eerder vergreep hij zich aan Friese schapen en een week later aan Gelderse schapen. De exacte route die hij daarbij heeft afgelegd is onzeker. Het lijkt wel heel aannemelijk dat hij van Friesland naar Zeewolde weldegelijk eerst door de Noordoostpolder is getrokken, vervolgens over de Ketelbrug Oostelijk Flevoland en op naar Zeewolde en Gelderland.
Daar eindigde de reislustige reu niet. Hij stiefelde door naar een militair oefenterrein bij het Belgische Leopoldsburg. Daar trof hij het teefje Naya dat al eerder uit Duitsland via Nederland was getrokken. Het volgende wapenfeit van GW979m waren de eerste wolvenpups in België in meer dan een eeuw tijd. En precies zoals wolvenexperts voorspelden, heeft de gesettelde wolf zijn menu aangepast. Niet langer schapenvlees maar wild uit het omliggende bos.
Ton Eggenhuizen
Een vogelaar zal bij een notenkraker direct aan een vogelsoort denken. Die vanzelfsprekendheid is veel andere mensen echter vreemd. Die denken aan het schaaltje te pellen hazelnoten, de suite van Tjaikovski of het ballet. De berichten over een extreem tamme notenkraker in Wageningen zal veel mensen dus op het verkeerde been hebben gebracht.
Almere Natuur 